Β΄ Ορθοπαιδική Κλινική – Αθλητικών Κακώσεων

Χειρουργικός Τομέας
Β΄ Ορθοπαιδική Κλινική – Αθλητικών Κακώσεων
Τηλεφωνικό κέντρο
2410 996000

Η διεπιστημονική προσέγγιση της Β’ Ορθοπαιδικής Κλινικής έχει σκοπό την πρόληψη και τη θεραπεία των αθλητικών κακώσεων και των μυοσκελετικών συνδρόμων σε αθλητές υψηλού επιπέδου αλλά και σε περιστασιακά αθλούμενους. Εστιάζει, επίσης, και στην παροχή ολοκληρωμένης ιατρικής μέριμνας σχετιζόμενης με την άθληση και την επίτευξη επιδόσεων. Η Ιατρική Ομάδα αποτελείται από Ορθοπαιδικούς Χειρουργούς εξειδικευμένους στις αθλητικές κακώσεις, την ορθοπαιδική τραυματολογία και την αθλητική αξιολόγηση. 

Η ιατρική προσέγγιση αθλητών και αθλουμένων στοχεύει:

  • Στη διαφύλαξη της Υγείας τους.

  • Στη χρήση καθοδηγούμενων εγχύσεων με υπέρηχο, αξονική και μαγνητική τομογραφία βιολογικών παραγόντων, σε χρόνια μυοπεριτονιακά σύνδρομα, ενδο και περιαρθρικά και σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.

 

Σκοπός της Β’ Ορθοπαιδικής Κλινικής - Προληπτικής και Αθλητικής Τραυματιολογίας δεν είναι μόνο η διαχείριση του πόνου, αλλά η κάλυψη των αναγκών του αθλητή προκειμένου να βελτιστοποιήσει την απόδοσή του και να βελτιώσει την υγεία του και την ευημερία του.

 

Εργομετρική Αξιολόγηση

Εργομετρία είναι η αξιολόγηση της φυσικής κατάστασης του ανθρώπινου οργανισμού κατά τη διάρκεια της άσκησης και βοηθά στον καθορισμό:

  • Του επιπέδου του αθλητή/ασκούμενου σε δεδομένη χρονική στιγμή
  • Της έμφασης που θα πρέπει να δοθεί στο είδος της προπόνησης
  • Των στόχων και την οργάνωση ενός προγράμματος άσκησης, το οποίο συνήθως βασίζεται στις αρχικές μετρήσεις.
  • Της επαναξιολόγησης μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να διαπιστωθεί το μέγεθος των προπονητικών προσαρμογών
  • Την πρόληψη ή την αποκατάσταση ενός τραυματισμού με τη βοήθεια της κινηματικής και κινητικής ανάλυσης.

Με την εργομετρία αξιολογούνται οι πιο σημαντικές παράμετροι της φυσικής κατάστασης του αθλητή/ασκούμενου:

  • Αερόβια Ικανότητα
    Η ικανότητα του οργανισμού για πρόσληψη και χρησιμοποίηση του οξυγόνου (Ο2) προς παραγωγή ενέργειας, μπορεί να περιγραφεί με διάφορους ορισμούς. Η αερόβια ικανότητα, η αερόβια ισχύς, η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου και η μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου (VO2 max), αποτελούν συνώνυμους όρους οι οποίοι χρησιμοποιούνται εναλλακτικά για να προσδιορίσουν την καρδιοαναπνευστική ικανότητα και την εν γένει λειτουργική ικανότητα του οργανισμού. Η αερόβια ικανότητα, αντιπροσωπεύει την ικανότητα πρόσληψης, μεταφοράς και κατανάλωσης οξυγόνου στη μονάδα του χρόνου. Όσο μεγαλύτερη είναι η αερόβια ικανότητα, τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανότητα παραγωγής έργου (ενέργειας) ενός ατόμου. Η αερόβια ικανότητα, αποτελεί ίσως τον πιο συχνά αξιολογούμενο δείκτη της φυσικής κατάστασης, τόσο των αθλητών όσο και του γενικού πληθυσμού. Πρόκειται για έναν σημαντικό παράγοντα που έχει άμεση σχέση με την επίτευξη υψηλής αγωνιστικής επίδοσης.

  • Αναερόβια Ικανότητα
    Το ανθρώπινο σώμα και ειδικότερα τα μυϊκά κύτταρα έχουν τη δυνατότητα να παράγουν ενέργεια (ΑΤΡ) χωρίς οξυγόνο. Αυτή η ενέργεια προέρχεται από τη διάσπαση της φωσφοκρεατίνης (ΡCr) και των υδατανθράκων και παρέχεται με πολύ ταχύτερο ρυθμό σε σύγκριση με το ρυθμό παραγωγής ενέργειας από τις διαδικασίες που απαιτούν την παρουσία οξυγόνου. Η ικανότητα παραγωγής έργου με αναερόβιες διαδικασίες έχει ιδιαίτερη αξία για τους αθλητές γιατί παρέχει τη δυνατότητα παραγωγής μεγάλης ισχύος. Τέτοια ισχύς απαιτείται όταν εκτελούνται προσπάθειες μικρής διάρκειας και μέγιστης έντασης. Η δύναμη & η ισχύς, είναι η βάση για τη βελτίωση και εξέλιξη μιας τεχνικής (ιδίως σε ατομικά αλλά και ομαδικά αθλήματα που απαιτούν δύναμη και ισχύ). Τέλος, επιμέρους επιδίωξη της αξιολόγησης είναι η στοχευμένη βελτίωση της φυσικής κατάστασης, με προσαρμοσμένα προπονητικά προγράμματα, καθώς και η βελτίωση των διαφόρων παραμέτρων ισχύος.

  • Κινητική & Κινηματική Ανάλυση
    Η συστηματική ανάλυση των κινηματικών και κινητικών παραμέτρων, χρησιμεύει στην κατανόηση μεταξύ άλλων, της φύσης των ελλειμμάτων του κινητικού συστήματος, καθώς και του Κεντρικού Κινητικού Ελέγχου, όπως επίσης, στην αξιολόγηση του αποτελέσματος των παρεμβάσεων μέσω της άσκησης. Η χρήση συστημάτων για την αξιολόγηση ποικίλει και αφορά τόσο συστήματα κινηματικής (οπτοηλεκτρονικά οπτοηλεκτρονικά, βίντεο, IMU inertial sensors), όσο και κινητικής ανάλυσης (δυναμοδάπεδα, πελματογράφους, EMG) καθώς και δυναμομετρικά συστήματα (ισοκίνηση, δυναμόμετρα χειρός κ.α.). Η κινητική αφορά σε όλες τις δυνάμεις (μάζα, επιτάχυνση), τις ροπές και τη μηχανική ισχύ που παράγεται κατά την διάρκεια μιας κίνησης. Η κινηματική ασχολείται με την ταχύτητα και τις γωνίες στις αρθρώσεις κατά την κίνηση, μέσω τρισδιάστατου συστήματος καταγραφής.

Μέσω της εργομετρικής αξιολόγησης και την περιοδική επανάληψη των μετρήσεων αυτών, παρακολουθείται η πρόοδος του αθλητή και η άσκηση γίνεται με ασφαλή τρόπο επιτυγχάνοντας τα μέγιστα αποτελέσματα.