Κέντρο Ουρογυναικολογίας & Χειρουργικής Πυελικού Εδάφους

Οι διαταραχές του πυελικού εδάφους απασχολούν ένα μεγάλο ποσοστό του γυναικείου πληθυσμού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής τους, αφού επιδρούν αρνητικά στις κοινωνικές, προσωπικές και επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Οι διαταραχές του πυελικού εδάφους αναφέρονται σε ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, όπως η ακράτεια ούρων, η πρόπτωση των πυελικών οργάνων, οι υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, η ακράτεια κοπράνων, ο χρόνιος πυελικός πόνος, η διάμεση κυστίτιδα, η κολπική ατροφία και η σεξουαλική δυσλειτουργία.   

Στο Κέντρο Ουρογυναικολογίας και Χειρουργικής Πυελικού Εδάφους του ΙΑΣΩ, μια ομάδα εξειδικευμένων Ουρογυναικολόγων προσεγγίζουν με ολιστικό τρόπο τις ασθενείς με παθήσεις του πυελικού εδάφους, στοχεύοντας στην αποκατάσταση των ανατομικών και λειτουργικών δυσλειτουργιών που τις προκαλούν.

Η εξειδικευμένη προσέγγιση των ασθενών με ουρογυναικολογικές παθήσεις πραγματοποιείται σε μία μόνο επίσκεψη (one-stop clinic), όπου οι εξειδικευμένοι ιατροί του Κέντρου, προσφέρουν κλινική αξιολόγηση και ειδικές διαγνωστικές εξετάσεις, όπως ο πλήρης ουροδυναμικός έλεγχος (ουροροομετρία, κυστεομανομετρία, μελέτη πίεσης - ροής) και το 3D υπερηχογράφημα πυελικού εδάφους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συσταθεί περαιτέρω παρακλινικός έλεγχος με δυναμική μαγνητική τομογραφία πυέλου (dynamic MRI) και αξονική ουρογραφία (CT urogram). Το θεραπευτικό πλάνο καταρτίζεται στην ίδια κιόλας επίσκεψη και περιλαμβάνει όλες τις σύγχρονες συντηρητικές και επεμβατικές θεραπευτικές επιλογές της ουρογυναικολογίας, προσαρμοσμένο στις επιθυμίες και τις ανάγκες της κάθε ασθενούς.      

 

Ποιες είναι οι κύριες διαταραχές του πυελικού εδάφους;

• Ακράτεια ούρων. Πρόκειται για την κατάσταση όπου προκαλείται ακούσια απώλεια ούρων.

Οι συχνότεροι τύποι της γυναικείας ακράτειας ούρων είναι:

1. Ακράτεια ούρων προσπαθείας: πρόκειται για την ακράτεια ούρων που συμβαίνει όταν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση, π.χ. κατά τον βήχα, το φτάρνισμα, το γρήγορο περπάτημα ή το τρέξιμο και την άρση βάρους.
2. Επιτακτική ακράτεια ούρων: αυτή η μορφή ακράτειας παρουσιάζεται λόγω της αδυναμίας της γυναίκας να κρατηθεί όταν νιώσει επιτακτικά το αίσθημα της ούρησης (επείγουσα ούρηση).
3. Ακράτεια ούρων από υπερχείλιση: σε αυτή την μορφή, οι γυναίκες παρουσιάζουν απώλεια ούρων επειδή η ουροδόχος κύστη δεν αδειάζει με την ούρηση, είτε λόγω κάποιας απόφραξης, είτε λόγω εγγενούς αδυναμίας της κύστης να συσπαστεί.
4. Ακράτεια μεικτού τύπου: όταν συνυπάρχουν 2 τύποι ακράτειας (π.χ. ακράτεια προσπαθείας και επιτακτικού τύπου).

• Πρόπτωση πυελικών οργάνων. Είναι η κατάσταση κατά την οποία ένα ή περισσότερα όργανα της γυναικείου πυέλου προπίπτουν (κατέρχονται) εντός του κόλπου, λόγω αποδυνάμωσης των μυών και των συνδέσμων του πυελικού εδάφους.

Η πρόπτωση ταξινομείται σε:

1. Πρόπτωση μήτρας ή κολπικού κολοβώματος (σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση μήτρας κατά το παρελθόν)
2. Πρόπτωση της ουροδόχου κύστης (κυστεοκήλη)
3. Πρόπτωση του ορθού τμήματος του εντέρου (ορθοκήλη)
4. Πρόπτωση του λεπτού εντέρου (εντεροκήλη)

Τα κυριότερα συμπτώματα της πρόπτωσης των πυελικών οργάνων είναι η πίεση χαμηλά στον κόλπο, η αίσθηση ξένου σώματος στον κόλπο, δυσχέρεια στην ούρηση και την αφόδευση, πόνος χαμηλά στη μέση, δυσχέρεια στη σεξουαλική επαφή κ.ά.

 

• Ουρογεννητικό σύνδρομο εμμηνόπαυσης. Το σύνδρομο αυτό (παλαιότερα γνωστό ως αιδοιοκολπική ατροφία) περιλαμβάνει διαταραχές τόσο από το κατώτερο γεννητικό σύστημα, όπως κολπική ξηρότητα, ερεθιστικές βλάβες του δέρματος του αιδοίου, όσο και από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, όπως η υπερδραστήρια κύστη, η επιτακτική ακράτεια ούρων και οι υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις.
• Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Παρουσιάζονται περίπου στο 10-15% του γυναικείου πληθυσμού όλων των ηλικιών και διαγιγνώσκονται κατόπιν επιβεβαίωσης πολυάριθμων αποικιών μικροοργανισμών σε καλλιέργεια ούρων. Τυπικά, υποτροπιάζοντα επεισόδια θεωρούνται τα 2 εντός 6μήνου ή 3 σε διάστημα ενός έτους.
• Χρόνιο πυελικό άλγος. Ως τέτοιο θεωρείται το άλγος (πόνος) στην πύελο και τον κόλπο ή το αιδοίο,  που ταλαιπωρεί τη γυναίκα για πάνω από 6 μήνες. Παρόλο που μπορεί να οφείλεται σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, συχνά η αιτία βρίσκεται σε φλεγμονώδεις καταστάσεις της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης, συμφύσεις στην πύελο και τον κόλπο, λόγω προηγούμενων επεμβάσεων, και σε άλλες καταστάσεις που προκαλούν υπερευαισθητοποίηση των πυελικών νεύρων (π.χ. σύνδρομο πυελικής συμφόρησης).

 

Πώς διαγιγνώσκονται οι διαταραχές του πυελικού εδάφους;

Η διαγνωστική προσέγγιση των ασθενών με διαταραχές πυελικού εδάφους γίνεται κατά το πλείστον σε μία μόνο επίσκεψη στο Κέντρο (one-stop clinic), όπου εξειδικευμένοι ουρογυναικολόγοι θα εκτιμήσουν το ιστορικό των συμπτωμάτων της ασθενούς, θα την αξιολογήσουν κλινικά και θα διενεργήσουν στοχευμένες ουρογυναικολογικές, απεικονιστικές και εργαστηριακές εξετάσεις. 

Θεμελιώδης εξέταση για την έγκυρη διάγνωση των ουρογυναικολογικών παθήσεων είναι η πλήρης ουροδυναμική μελέτη. Αυτή περιλαμβάνει την ουροροομετρία, την κυστεομανομετρία και τη μελέτη πλήρωσης - ροής. Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική, δυναμική εξέταση, που χωρίς να προκαλεί δυσφορία στην ασθενή, προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τη λειτουργία του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος. Πρόσθετες πληροφορίες για ενδεχόμενες ανατομικές, αλλά και λειτουργικές διαταραχές του πυελικού εδάφους προσφέρει το τρισδιάστατο υπερηχογράφημα του πυελικού εδάφους, που επίσης διενεργείται στο Κέντρο. Ανάλογα με τα συμπτώματα και την περιπλοκότητα της διαταραχής, μπορεί να αναζητηθούν περισσότερες πληροφορίες μέσω άλλων εξετάσεων, όπως η στατική ή δυναμική μαγνητική τομογραφία πυέλου και πυελικού εδάφους, η αξονική ουρογραφία και οι καλλιέργειες ούρων με ενισχυμένο πρωτόκολλο ποιότητας.