Νεογνική απώλεια και απώλεια της κύησης

Παρασκευή Μ. Γιαξή, Μαία, ΜΜedSc, MSc, PhD©
Προϊσταμένη Εκπαίδευσης, Νοσηλευτική Διεύθυνση ΙΑΣΩ

Η απώλεια στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως «αόρατος θάνατος», ούτε ως ένα πένθος το οποίο δεν είναι «κοινωνικά αποδεκτό». Η μητέρα δε θέλει να ακούσει φράσεις όπως, «μην το σκέφτεσαι» ή «σταμάτα τώρα να κλαις, να είσαι δυνατή». Τέτοιες φράσεις αναχαιτίζουν την υγιή διαχείριση του πένθους και κάνουν τον άνθρωπο να κλείνεται πιο πολύ στον εαυτό του. Το ζευγάρι περνά διάφορα στάδια πένθους. Στην αρχή σοκάρεται από την απώλεια, ακολουθεί το στάδιο της άρνησης και η «διαπραγμάτευση», η σκέψη δηλαδή «τι άλλο θα μπορούσε να είχε συμβεί αν…» και ύστερα έρχεται ο θυμός, έως ότου φτάσει στην αποδοχή του γεγονότος. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι προτιμότερο να πούμε σε μια γυναίκα «είμαι εδώ για σένα» ή «είναι δύσκολο αυτό που περνάς», και να της δείξουμε κατανόηση και αγάπη, δίνοντάς της μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά.

Θυμόμαστε ότι:

• 1 στις 4 γυναίκες θα βιώσουν την απώλεια στην διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Όταν μια γυναίκα είναι έγκυος «δεν περιμένει το μωρό», έχει ήδη ένα μωρό.
• Όταν μια γυναίκα είναι έγκυος, το μωρό της δεν «έρχεται», έχει ήδη έρθει.
• Όταν μια γυναίκα χάνει το μωρό της, δεν θα κάνει άλλο στη θέση του, έχει ήδη ένα.

Οι γυναίκες με περιγεννητικό πένθος δε θα κάνουν ένα άλλο μωρό στη θέση του μωρού τους. Πρέπει να κατανοήσουμε πως κάθε φορά που μια γυναίκα φέρει τη ζωή μέσα της, φέρνει στη ζωή ένα ακόμα παιδί αλλά και μια νέα μητέρα που γεννιέται μαζί του.