Μητρικός Θηλασμός & Προωρότητα «Μητρικό Γάλα» Δικαίωμα & Ανάγκη για τα πρόωρα νεογμά

Στο ξεκίνημα ενός δύσκολου ταξιδίου, το μητρικό γάλα, ο θηλασμός, η παρουσία και η αγκαλιά της μητέρας αποτελούν τις πιο ισχυρές ασπίδες για τα πρόωρα νεογνά.

Τα οφέλη του μητρικού γάλακτος για τα πρόωρα είναι πολλαπλά.

• Το μητρικό γάλα είναι ιδανικό σε σύσταση για τις ανάγκες του πρόωρου νεογνού.
• Έχει καλύτερη απορρόφηση και πέψη από το ανώριμο πεπτικό του σύστημα.
• Συμβάλλει στην αποδυνάμωση της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας.
• Προστατεύει από λοιμώξεις και ενισχύει την ανώριμη και μειονεκτική άμυνα του πρόωρου νεογνού.
• Μειώνει οφθαλμολογικά προβλήματα της προωρότητας.
• Μειώνει τα ποσοστά αιφνίδιου θανάτου.
• Μειώνει τα ποσοστά μεταβολικού συνδρόμου παχυσαρκίας, διαβήτη, υπέρτασης και καρδιαγγειακών προβλημάτων κατά την ενηλικίωση.
• Βελτιώνει την ψυχολογία της μητέρας και ενδυναμώνει τον δεσμό μητέρας-νεογνού.
• Βοηθά το βρέφος να αναπτύξει καλύτερες μαθησιακές ικανότητες και βελτιώνει την ψυχοκινητική του εξέλιξη.
• Το μητρικό γάλα συμβάλλει στην αύξηση της επιβίωσης των πρόωρων νεογνών.  

Το τάισμα ενός πρόωρου μωρού είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Ένα πρόωρο είναι πιθανόν να μην έχει την δύναμη να συνεργαστεί, προκειμένου να θηλάσει.

Τα πρόωρα νεογνά, θέλουν λίγο παραπάνω χρόνο και προσπάθεια.

Ένα πρόωρο μωρό είτε πρόκειται να θηλάσει, είτε να φάει με το μπιμπερό του, έχει κάποιες προκλήσεις να αντιμετωπίσει:

• Να μάθει να πιπιλάει (η χρήση της πιπίλας από νωρίς θα το βοηθήσει)
• Να καταπιεί ικανές ποσότητες (χρειάζεται δύναμη για να μπορέσει να συγχρονίσει την γλώσσα και την γνάθο του)
• Είναι άθλος για το πρόωρο μωρό να καταφέρει να τρώει και ταυτόχρονα να παίρνει ανάσες και να μην πνίγεται.

ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΩΡΟΥ ΝΕΟΓΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

Τα πρόωρα νεογνά αρχικά σιτίζονται με ρινογαστρικό ή στοματογαστρικό καθετήρα (απ’ ευθείας στο στομάχι του νεογνού), ταυτόχρονη χρήση πιπίλας έτσι ώστε να εξοικειωθούν σιγά σιγά με το θηλασμό.

Το μητρικό γάλα δίνεται αρχικά σε πολύ μικρές ποσότητες και σταδιακά αυξάνεται μέχρι να «ξυπνήσει» το πεπτικό σύστημα του νεογνού.

Η αρχική εμπειρία του νεογνού και της μητέρας του, ως προς τη διαδικασία του θηλασμού βασίζεται στην επαφή δέρμα με δέρμα (Μέθοδος Kangaroo   care ).

Ακολουθεί ο ξηρός – μη διατροφικός θηλασμός.

Το πρόωρο νεογνό τοποθετείται στο στήθος ακόμη και εάν δεν είναι σε θέση να θηλάσει. Κάθε φορά που πραγματοποιείται ξηρός μη διατροφικός θηλασμός, το μωρό πιπιλά και αρχίζει να εξικειώνεται με το στήθος και στην μητέρα δίνεται η δυνατότητα να εξικειωθεί με την σωστή τεχνική του θηλασμού.

Η μετάβαση από τις αρχικές μορφές θηλασμού είναι σταδιακή και στην περίπτωση των πρόωρων, μπορεί να επιτευχθεί μετά από αρκετές εβδομάδες.

Συνήθως στη διορθωμένη ηλικία των 32 έως 34 εβδομάδων τα περισσότερα πρόωρα είναι αρκέτα ώριμα να ξεκινήσουν να πιπιλίζουν και έχουν εξοικειωθεί με τον θηλασμό.

Η ικανότητα πλήρης σίτισης στο στήθος, επιτυγχάνεται με την ηλικία της ωριμότητας 38 έως 40 εβδομάδων.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΩΝ ΠΡΟΩΡΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΝΝ

Οι μητέρες των πρόωρων νεογνών έρχονται αντιμέτωπες με ιδιαίτερες προκλήσεις που οδηγούν σε χαμηλά ποσοστά θηλασμού. Η κούραση, ο φόβος, η ανασφάλεια (θηλάζω σωστά?, το μωρό τους κουράζεται?, επαρκεί το γάλα τους?), τους οδηγούν στη απογοήτευση και αρκετές φορές παραιτούνται από την προσπάθεια του αποκλειστικού μητρικού θηλασμού.

Οι μητέρες χρειάζονται σωστή καθοδήγηση-ενημέρωση και εκπαίδευση, υποστήριξη και ενθάρρυνση τόσο κατά την διάρκεια της νοσηλείας του πρόωρου νεογνού στην ΜΕΝΝ, όσο και μετά την έξοδό του.

Η μετάβαση στον αποκλειστικό μητρικό θηλασμό είναι μια διαδικασία που απαιτεί γνώση, πληροφόρηση, χρόνο, υπομονή και επιμονή.

Ας μην ξεχνάμε ότι:

«Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ»

Παναγιώτα Καραγιαννίδου, Μαία, Προϊσταμένη ΜΕΝΝ ΙΑΣΩ