Πρόληψη και αντιμετώπιση του Καρκίνου του Παχέος Εντέρου
Ευάγγελος Μαραγκουδάκης
Ακτινοθεραπευτής Ογκολόγος
Διευθυντής Κέντρου Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας ΙΑΣΩ
Το κακόηθες νεόπλασμα του παχέος εντέρου είναι πολύ συχνό και δυνητικά επικίνδυνο. Στον αναπτυγμένο κόσμο, αποτελεί το τρίτο νεόπλασμα σε συχνότητα και τη δεύτερη αιτία θανάτου από αυτή την ασθένεια. Η πιθανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει στη διάρκεια της ζωής του τη νόσο είναι 5-6%, ενώ το 1/3 δεν καταφέρνει να θεραπευτεί.
Ο τρόπος ζωής και η κληρονομικότητα επηρεάζουν τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Ευτυχώς, μπορεί να υπάρχει σημάδι, καθώς όλα σχεδόν τα νεοπλάσματα του παχέος εντέρου δημιουργούνται από πολύποδες. Οι πολύποδες είναι καλοήθεις όγκοι του εντέρου. Υπάρχουν διάφοροι τύποι πολυπόδων, οι οποίοι δεν εξελίσσονται όλοι σε καρκίνο.
Τρόποι πρόληψης του καρκίνου του παχέος εντέρου
Ο περιορισμός στην κατανάλωση κόκκινου κρέατος, η αυξημένη κατανάλωση λαχανικών, φρούτων και γαλακτοκομικών προϊόντων, η διακοπή του καπνίσματος, η άσκηση, η καταπολέμηση της παχυσαρκίας, η λήψη φαρμάκων όπως η ασπιρίνη, φαίνεται να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Η ουσιαστική μείωση της συχνότητας του κακοήθους νεοπλάσματος παχέος εντέρου είναι η ύπαρξη προγράμματος προληπτικού πληθυσμιακού ελέγχου για την ανεύρεση των πολυπόδων πού συχνά εξελίσσονται σε κακοήθεια.
Προληπτικός έλεγχος
Η κολονοσκόπηση είναι η καταλληλότερη εξέταση για να διαγνωστούν και να αφαιρεθούν οι πολύποδες. Αν υπάρξουν συμπτώματα ίσως η κατάσταση να μην είναι στην αρχή της. Σε κολονοσκόπηση πρέπει να υποβάλλονται:
- Άτομα ηλικίας 45 ετών ή μεγαλύτερα χωρίς συμπτώματα
- Άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου ή πολυπόδων παχέος εντέρου
- Άτομα με οικογενειακό ιστορικό οικογενούς αδενωματώδους πολυποδιάσεως ή οικογενειακού κληρονομικού μη πολυποδιασικού καρκίνου
- Άτομα που πάσχουν από ελκώδη κολίτιδα ή νόσο Crohn παχέος εντέρου
Η προληπτική κολονοσκόπηση δεν αποτρέπει την εμφάνιση, αλλά θέτει την πρώιμη διάγνωση και αυτό είναι διπλά καλό. Όταν η νόσος είναι στην αρχή:
- Η πιθανότητα ίασης είναι πολύ μεγάλη
- Απαιτούνται λιγότερες θεραπείες
Θεραπευτική προσέγγιση του καρκίνου του παχέος εντέρου
Η χειρουργική είναι η πλέον σημαντική θεραπευτική αντιμετώπιση. Σε λίγες περιπτώσεις και υπό αυστηρές προϋποθέσεις που ορίζονται από τον χειρουργό μπορεί η αφαίρεση να γίνει από τον πρωκτό χωρίς να "ανοιχθεί" η κοιλία. Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά. Ταχύτερη εκτέλεση της θεραπείας και αποκατάσταση, πλέον αναίμακτη μέθοδος και λιγότερες επιπλοκές. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις που μπορεί να εφαρμοστεί η χειρουργική η προσπέλαση του όγκου θα γίνει δια της κοιλίας. Εφ’ όσον η νόσος είναι περιορισμένη, δηλαδή μικρής έκτασης, χωρίς διήθηση σε βάθος των τοιχωμάτων του εντέρου και ελεύθερους νόσου τους λεμφαδένες του χειρουργικού παρασκευάσματος, δε θα απαιτηθεί επιπλέον θεραπεία. Τα ποσοστά ίασης σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ υψηλά, πάνω από 90%. Είναι σημαντικό μάλιστα ότι τα ποσοστά αυτά επιτυγχάνονται χωρίς να απαιτείται η χορήγηση φαρμακευτικών θεραπειών ή ακτινοθεραπείας. Οι τελευταίες είναι αποτελεσματικές εκεί όπου χρειάζονται, αλλά είναι και τοξικές.
Ακτινοθεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου
Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με τη χειρουργική επέμβαση και τη χημειοθεραπεία για την αντιμετώπιση των νεοπλασιών του παχέος εντέρου. Στόχος της ακτινοθεραπείας είναι η στοχευμένη καταστροφή των καρκινικών κυττάρων και η διατήρηση της υγείας στους περιβάλλοντες ιστούς.
Για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, ανάλογα με τη θέση και το στάδιο της νόσου, η ακτινοθεραπεία μειώνει την πιθανότητα επανεμφάνισης της. Υπάρχουν τέσσερις βασικοί τρόποι ακτινοθεραπευτικής προσέγγισης για την αντιμετώπιση του:
- Προεγχειρητικά, για τη μείωση του μεγέθους του πρωτοπαθούς όγκου.
- Μετεγχειρητικά, για τον τοπικά εκτεταμένο καρκίνο του ορθού.
- Διεγχειρητικά, εφαρμόζεται στο χειρουργείο, αμέσως μετά την εκτομή του όγκου.
- Συνδυασμός προεγχειρητικής και μετεγχειρητικής ακτινοθεραπείας.
Η ακτινοθεραπευτική προσέγγιση στις νεοπλασίες του παχέος εντέρου περιλαμβάνει διάφορες τεχνικές και μεθόδους. Ο σχεδιασμός της θεραπείας είναι διαφορετικός από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από την έκταση της βλάβης.
Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή και δεν είναι απαραίτητο ότι θα εμφανιστούν. Είναι αναμενόμενες, αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά και υποχωρούν μετά το πέρας της θεραπείας. Η πρώιμη διάγνωση, όμως, είναι η πιο αποτελεσματική και λιγότερο τοξική θεραπεία, η οποία προστατεύει την ποιότητα της ζωής μας.